بخشی از برنامه های دینی که وظیفه انسان ها را نسبت به کارهای شخصی و رفتارهای اجتماعی مشخص می کند، « احکام» یا « فقه» نام دارد. احکام دین به ما می آموزد که برخی از کارها را انجام بدهیم و از برخی دیگر بپرهیزیم. برخی از غذاها را می توانیم بخوریم ولی بعضی دیگر را که برای ماضرر دارد نباید بخوریم.
احکام دین، چگونگی معاشرت با خویشاوندان، دوستان و سایر مردم و چگونگی استفاده از طبیعت را بیان کرده است. آنگاه که حضرت محمد صلی اله علیه و اله به پیامبری خداوند انتخاب شدند، دستورهای دینی توسط ایشان برای مردم بیان می شد. پس از رحلت پیامبر خدا صلی اله علیه و اله پیشوایان دین، برنامه های اسلام را برای مردم بازگو می کردند و راه درست زندگی را به آنان نشان می دادند.
گفته های پیامبر خدا صلی الله علیه و اله و امامان صلی الله علیه و اله در کتابهای « حدیث» آمده است مسلمانی که در عصر پیامبر زندگی می کردند، مسائل دینی خود را از پیامبر می آموختند و کسانی که در زمان امامان صلی اله علیه و اله بودند، برنامه های اسلام را از ایشان یاد می گرفتند.
آن روزها که مردم دسترسی به امامان داشتند، سوالهای خود را از آنها یا از کسانی که آنها مشخص می کردند می پرسیدند و مشکلات خود را بر طرف می کردند و راه درست را از نادرست تشخیص می دادند، اما از زمانی که آخرین امام، یعنی حضرت مهدی علیه السلام از دیده ها پنهان شدند و مسلمانان دسترسی به امام معصوم ندارد، احکام دستورهای دینی را از دانشمندان دین شناس که با «قرآن» و « حدیث» آشنایی کامل دارند یاد می گیرند و به آنها عمل می کنند. همانطور که در سایر کارها، مردم نیازهای خود را با مراجعه به اهل فن بر طرف می کنند، مثلاً هنگام بیماری به پزشک و برای ساختن منزل، به مهندس و معمار و بنا و برای تعمیر اتومبیل خود به تعمیر کار مراجعه می کنند.
در مسائل دینی نیز باید به افراد متخصص و عالمان این رشته مراجعه کنند.
صفحه قبل 1 صفحه بعد